فاطمه فراهانی کنگرانی

فاطمه فراهانی کنگرانی

نویسنده

دانش آموخته زیست شناسی دانشگاه اراک

ژنومیکس

سه تحول اساسی مانند تعیین توالی ژنوم مانند پروژه ژنوم انسان و ایجاد دانش OMICS و تئوری های مبتنی بر کامپیوتر و مدل سازی زیستی باعث پیشرفت عظیم زیست شناسی شد.

دانش های OMICS شامل ژنومیکس،پروتئومیکس،متابولومیکس و … می شود،که هرکدام دارای زیرشاخه های دیگری هم هستند.

در این مقاله به شرح دانش ژنومیکس و تاریخچه آن و بیوانفورماتیک که با ژنومیکس به همکاری هم می پردازند، پرداخته می شود.

تاریخچه مختصر ژنومیک

DNA برای اولین بار در اوایل سال 1869 با پیشرفت های فناوری در دهه 1950 مانند ایجاد ایزوتوپ ها و مولکول های زیستی رادیواکتیو جدا شد. همچنین در این مدت ، توصیف ساختار مارپیچ DNA توسط دانشمندان جیمز دی واتسون و فرانسیس H.C کریک در سال 1953 انجام شد.

اما تاریخ ژنومیکس مدرن واقعاً از دهه 1970 آغاز می شود که اولین ژنوم توسط بیوشیمیست فردریک سنگر توالی یابی شد.او ژنوم های یک ویروس و میتوکندری را در اوایل دهه 1970 تعیین توالی کرد. سنگر و تیم او همچنین تکنیک هایی برای تعیین توالی ، ذخیره سازی داده ها،نقشه برداری از ژنوم و موارد دیگر ایجاد کردند.

دانشمند دیگری که نقش مهمی در ژنومیکس مدرن داشت والتر فایر است. در سال 1972،او و تیم تحقیقاتی او از آزمایشگاه زیست شناسی مولکولی دانشگاه گنت در بلژیک اولین کسی بودند که یک ژن را توالی دادند.

در سال 1990،پروژه ژنوم انسانی، یک تحقیقات بین المللی ژنومیکس با بودجه عمومی برای تعیین توالی ژنوم انسان و همچنین شناسایی ژنهای موجود در آن،توسط انستیتوهای بهداشت ملی و وزارت انرژی ایالات متحده آغاز شد. هدف این گروه توالی یابی و شناسایی سه میلیارد واحد شیمیایی در ژنوم انسان بود.هدف از این کار یافتن ریشه های ژنتیکی بیماری و کمک به توسعه درمان ها بود.

هدف از پروژه ژنوم انسانی این بود که طی 24 ساعت از زمان مونتاژ ، کلیه اطلاعات توالی ژنوم انسانی را آزادانه در دسترس عموم قرار دهد.این پروژه به مدت 13 سال فعال بود.

ژنوم ها با گذشت زمان تکامل می یابند،از نظر ترتیب یا اندازه تغییر می کنند.مطالعه تکامل ژنوم شامل زمینه های مختلفی است و به طور مداوم در حال تغییر است زیرا ژنوم های بیشتری توالی می یابند و در دسترس جامعه علمی و عموم مردم قرار می گیرند.

ژنومیکس

ژنومیکس یک علم بین رشته ای از زیست شناسی است که بر ساختار ، عملکرد ، تکامل ، نقشه برداری و ویرایش ژنوم ها تمرکز دارد.

ژنوم مجموعه کاملی از DNA ارگانیسم است که شامل همه ژن های آن است. برعکس ژنتیک ، که به مطالعه ژن های فردی و نقش آنها در وراثت اشاره دارد ، هدف ژنومیکس خصوصیات و کمی سازی جامع همه ژن های ارگانیسم ، روابط متقابل و تأثیر آنها بر ارگانیسم است. ژن ها ممکن است تولید پروتئین ها را با کمک آنزیم ها و مولکول های پیام رسان هدایت کنند. به نوبه خود ، پروتئین ها ساختارهای بدن مانند اندام ها و بافت ها را تشکیل می دهند و همچنین واکنش های شیمیایی را کنترل می کنند و سیگنال ها را بین سلول ها حمل می کنند.

ژنومیکس همچنین شامل توالی و تجزیه و تحلیل ژنوم ها از طریق استفاده از توالی DNA با توان بالا و بیوانفورماتیک برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل عملکرد و ساختار کل ژنوم ها است.

پیشرفت در ژنومیکس انقلابی در تحقیقات مبتنی بر کشف و سیستم بیولوژی برای تسهیل درک حتی پیچیده ترین سیستم های زیستی مانند مغز ایجاد کرده است. این زمینه همچنین شامل مطالعات پدیده های درون ژنومیک (درون ژنوم)، پدیده هایی مانند اپیستاز (اثر یک ژن بر ژن دیگر) ،پلیوتروپی (یک ژن که بیش از یک ویژگی را تحت تأثیر قرار می دهد) ،هتروزیس(توان هیبریدی) و دیگر فعل و انفعالات بین جایگاه و آلل در ژنوم.

زمینه های تحقیقاتی ژنومیکس

  • ژنومیکس عملکردی(Functional Genomics) : هدف آن جمع آوری و استفاده از داده های توالی برای توصیف توابع ژن و پروتئین است.
  • ژنومیکس ساختاری(Structural Genomics) : هدف آن تعیین ویژگی های ساختاری ژن ها و کروموزوم هاست.
  • ژنومیکس مقایسه ای(Comparative Genomics) :هدف آن مقایسه ویژگی های ژنومیکس بین گونه های مختلف جانداران.
  • ژنومیکس جهش(Mutational Genomics) : هدف آن مطالعه ژنوم از نظر جهش هایی که در DNA یا ژنوم فرد رخ می دهد.
  • ژنومیکس محاسباتی (Computational Genomics) : هدف آن تجزیه و تحلیل آماری و محاسباتی برای رمزگشایی زیست شناسی از توالی های ژنوم و داده های مرتبط ، از جمله توالی DNA و RNA و همچنین سایر داده های “پس از ژنومیکس” اشاره دارد.
  • اپی ژنومیکس(Epigenomics) : هدف آن مطالعه مجموعه کاملی از تغییرات اپی ژنتیکی روی ماده ژنتیکی سلول است که به عنوان اپی ژنوم شناخته می شود.
  • متاژنومیکس (Metagenomics) : هدف آن مطالعه متاژنوم است،ماده ژنتیکی بازیابی شده مستقیم از نمونه های محیطی.
  • فارماکوژنومیکس(Pharmacogenomics) : هدف آن مطالعه نقش ژنوم در پاسخ به دارو است وتجزیه و تحلیل می كند كه چطور تركیب ژنتیكی فرد بر روی پاسخ وی به دارو تأثیر می گذارد.

تعیین توالی و تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیک ژنوم ها

توالی های ژنومی معمولاً با استفاده از دستگاه های توالی یابی خودکار تعیین می شوند. در یک آزمایش معمول برای تعیین توالی ژنومی ، ابتدا DNA ژنومی از نمونه سلولهای موجود زنده استخراج می شود و سپس به قطعات تصادفی زیادی تقسیم می شود. این قطعات در یک ناقلDNA  که توانایی حمل اندازه های بزرگ DNA را دارد ، کلون می شوند. از آنجا که مقدار کل DNA مورد نیاز برای تعیین توالی و تجزیه و تحلیل تجربی اضافی چندین برابر مقدار کل DNA در ژنوم ارگانیسم است ،هر یک از قطعات شبیه سازی شده به صورت جداگانه با تکثیر در داخل یک سلول باکتریایی زنده تکثیر می شود ، سلولهایی که به سرعت و به مقدار زیاد تولید مثل می کنند و بسیاری از کلونهای باکتریایی را تولید می کنند. سپس DNA کلون شده از کلون های باکتریایی استخراج شده و در دستگاه تعیین توالی تغذیه می شود. داده های توالی حاصل درکامپیوتر ذخیره می شوند. هنگامی که تعداد زیادی دنباله از کلونهای مختلف به دست می آید ، کامپیوتر آنها را با استفاده از هم پوشانی توالی به هم متصل می کند. نتیجه این توالی ژنومی است که سپس در یک پایگاه داده در دسترس عموم قرار می گیرد. یک توالی ژنومی کامل به خودی خود کاربرد محدودی دارد. داده ها باید برای یافتن ژن ها و در صورت امکان توالی های تنظیمی مرتبط با آنها پردازش شوند. نیاز به این تجزیه و تحلیل دقیق باعث ایجاد زمینه بیوانفورماتیک ،که در آن برنامه های کامپیوتری توالی DNA را که به دنبال ژن مخصوصی هستند، با استفاده از الگوریتم های مبتنی بر ویژگی های شناخته شده ژن ها ، اسکن می کنند به محض شناسایی ژن های کاندید ، باید آنها را یادداشت کرد تا عملکردهای بالقوه را توصیف کنند. چنین تفسیری به طور کلی بر اساس عملکردهای شناخته شده توالی ژنی مشابه موجودات دیگر است ، نوعی تجزیه و تحلیل که با حفاظت تکاملی توالی ژنی و عملکرد موجودات در نتیجه پیشینه مشترک آنها امکان پذیر است.با این حال،بعد از تفسیر هنوز زیرمجموعه ای از ژن ها وجود دارد که نمی توان عملکردهای آنها را استنباط کرد. این عملکردها با تحقیقات بیشتر به تدریج آشکار می شوند.

ابزارهای بیوانفورماتیک در مقایسه ، تحلیل و تفسیر داده های ژنتیکی و ژنومی و به طور کلی در درک جنبه های تکاملی زیست شناسی مولکولی کمک می کنند. در یک سطح یکپارچه تر ، به تجزیه و تحلیل و فهرست بندی مسیرهای بیولوژیکی و شبکه هایی که بخشی مهم از زیست شناسی سیستم ها هستند ، کمک می کند.

کاربردهای بالینی فناوری های ژنومیکس

کاربردهای بالینی فن آوری های ژنومیکس گسترده است و فرصت هایی را برای بهبود مراقبت های بهداشتی در گستره تخصص های پزشکی فراهم می کند.در این جا به چند کاربرد آن اشاره می شود :

  1. کشف و تشخیص ژن اختلالات مونوژنیک نادر: می توانند از فن آوری های ژنومیکس برای تشخیص بیمارانی که دارای خطاهای ژنتیکی پرخطر هستند و باعث بیماری می شوند استفاده کنند. محققان از این روش ها برای شناسایی ژن های جدیدی که باعث ایجاد بیماری ژنتیکی با سرعت بسیارزیادی می شوند استفاده می کنند ،اکنون بیش از 4000 بیماری یک علت ژنتیکی منفرد دارند،در حالی که در سال 1990 حدود 50 مورد بود.
  2. شناسایی و تشخیص عوامل ژنتیکی موثر در بیماری شایع: از فن آوری های ژنومیکس به طور روزافزون برای درک سهم عوامل ژنتیکی نادر و مشترک در ایجاد بیماری های شایع مانند فشار خون ، دیابت و سرطان استفاده می شود.
  3. فارماکوژنتیک و درمان هدفمند:از اطلاعات ژنتیکی ممکن است برای پیش بینی اینکه آیا شخصی به داروی خاصی پاسخ می دهد استفاده شود ،چقدر آنها به آن دارو پاسخ خواهند داد و آیا احتمال دارد که از مصرف داروی خاصی عوارض جانبی به دست آورند. این امر به تیم معالجه آنها این امکان را می دهد تا در مورد درمان دارویی مناسب فردی تصمیم بگیرند. در برخی موارد،مانند سرطان، می توانیم عوامل محرک ژنتیکی بیماری را شناسایی کرده و سپس داروهایی را به طور خاص آن مسیر را هدف قرار دهیم. این به عنوان درمان هدفمند شناخته می شود.
  4. تشخیص و آزمایش قبل از تولد: بیماری های ژنتیکی اغلب مخرب هستند و ممکن است در دوران کودکی باعث ناتوانی قابل توجه و حتی مرگ شوند. تشخیص قبل از تولد بیماری های ژنتیکی به والدین اجازه می دهد تا در مورد ادامه بارداری یا اجازه تشخیص سریع و درمان احتمالی در رحم یا هنگام تولد تصمیم بگیرند. در حالی که رویکردهای قبلی برای تشخیص قبل از تولد می تواند بارداری را در معرض خطر قرار دهد ،روش های جدید با استفاده از فن آوری ژنومیکس می تواند مستقیماً به DNA جنین از طریق آزمایش خون مادر نگاه کند ، بدون اینکه خطر سقط جنین را افزایش دهد؛این به عنوان آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد شناخته می شود. استفاده از فناوری NGS وarray در نمونه های قبل از تولد نیز برای بهبود بازده تشخیصی در بارداری در حال افزایش است.
  5. بیماری های عفونی : فن آوری ژنومیکس با توالی یابی ژنوم میکروارگانیسم به ردیابی علت شیوع عفونی کمک می کند و اطلاعاتی در مورد اینکه آنتی بیوتیک ها به احتمال زیاد در درمان موثر هستند،ارائه می دهند.
  6. پزشکی شخصی سازی شده : همانطور که توالی دقیق DNA ژنوم هر انسان برای آنها خاص است ، همه ما حساسیت های بیماری و پاسخ های درمانی خاص خواهیم داشت. پزشکی شخصی سازی شده استفاده از اطلاعات ژنتیکی ما را برای متناسب سازی مداخلات مراقبت های درمانی وبهداشتی با توجه به نیازهای شخصی ما توصیف می کند.
  7. ژن تراپی : ژن درمانی به منظور اصلاح ناهنجاری ژنتیکی یا اصلاح بیان ژن ها می باشد.
  8. ویرایش ژنوم: از تکنیک های مولکولی برای اصلاح ژنوم استفاده می کنند،ویرایش ژنوم می تواند بخش هایی از توالی DNA را اضافه کند،برش دهد یا جایگزین کند.

درآخر نتیجه می گیریم

باتوجه به پیشرفت های روزبه روز دانش امیکس و بیوانفورماتیک و باتوجه به کاربردهایی که در این مقاله اشاره شد،دانش ژنومیکس میتواند با علوم دیگر همکاری های زیادی داشته باشد و یکی از کاربردهای به روز آن می توان گفت به پزشکی شخصی سازی به حوزه درمان و سلامت و فناوری های بروز کمک کند.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *